Een week in Guangzhou
Maandag is was- en strijkdag. In het weekend doen we niets aan huishoudelijke klusjes, dus maandag is het opruimdag. Taco vertrekt meestal om 7.45 naar zijn werk. Hij wordt beneden opgehaald door onze chauffeur en samen met collega’s die al eerder opgepikt zijn, doet hij er ongeveer drie kwartier over om op de site te komen. Ik sta rond 8.00 op, eet mijn ontbijt, check onze e-mails en het nieuws en luister ondertussen naar de nachtprogramma’s van Radio 2.
Als ik thuis ben, lees ik veel, beantwoord ik mails, schrijf ik stukjes voor onze weblog, en skype ik met de steeds langer wordende lijst familieleden en vrienden die de voordelen van skype ontdekken. Door de warmte overdag (de gevoelstemperatuur is vaak rond de 42° C) zijn de uitstapjes naar buiten beperkt. Als ik het park tegenover ons oversteek, kom ik in een wijk met een supermarkt en een deli met importartikelen. In de deli haal ik Hollandse kaas, ongezoete, geïmporteerde Australische yoghurt, bruine bonen en vaatwasmiddel. Dat zijn steeds kleine hoeveelheden want met tassen sjouwen gaat niet. Het zweet druipt langs je gezicht als je een half uurtje buiten hebt gelopen. Voor de grote boodschappen regel ik Lam, onze chauffeur, die helemaal loopt te stralen omdat hij bij ons terug is en dat laat blijken door ons vanflesjeswater te voorzien en fruit mee te nemen uit de tuin van zijn moeder.
Taco is meestal rond 19.00 uur thuis. Hij belt wanneer hij van de site vertrekt en dan weet ik dat ik het eten kan voorbereiden. Zijn reistijd is onvoorspelbaar. Als er onderweg een ongeluk is gebeurd, al is het maar met de kleinste blikschade, blijft iedereen onmiddellijk stilstaan totdat de politie is gearriveerd. Maar de politie zit ook vast. De vluchtstroken staan vol en alle gaatjes op de weg worden benut door auto’s, fietsen, bussen, vrachtwagens en voetgangers die dwars door elkaar heen, recht op hun doel afkoersen.
Op maandag en woensdag komt Taco me met Lam al om half 6 ophalen voor de Chinese les. Anderhalf uur lang krijgen we privéles van een alleraardigste en scherpe juf, Ann Lee Happy. Meestal zijn we bekaf na zo’n les nazeggen (die tonen!), zinnetjes maken en opletten. Om 20.00, als we klaar zijn, steken we de weg over en zoeken een restaurantje. Na afloop nog even een ijsje van ¥ 1 eten bij Ikea aan de overkant. Daar halen we dan ook meteen rode bessenjam, knäckebröd en, oh wonder, haringdropjes!
Op woensdag komt er een Chinese mevrouw onze flat poetsen.Ik weet alleen nooit hoe laat. Zwijgzaam werkt ze alles af, alleen onderbroken door de doordringende Chinese beltoon van haar telefoon. Na iedere Chinese les kan ik wat meer tegen haar zeggen, maar in het begin beperkte onze communicatie zich tot een glimlach in het voorbijlopen.
Andere dagen spreek ik af met Marijke of Lida, mijn twee Nederlandse maatjes. Lida woont hier al twee jaar, in hetzelfde complex als wij, werkt een paar uur op het Consulaat en is invaljuf op een Amerikaanse school. Marijke is getrouwd met Gep, een Heineken collega. Zij wonen hier nu één jaar, in de buurt van de site. Marijke heeft me vanaf de eerste dag heel veel van de stad laten zien: de winkels, de metro, de restaurantjes, de tempels, de parken, en zo ongeveer alle Starbucks vestigingen, zodat ik nu zelf behoorlijk de weg weet. En na zo’n verkenningstocht gaan we natuurlijk, als echte expats, ergens lunchen! Overal waar we komen, verzamelen we visitekaartjes met het adres in Chinese karakters zodat we de volgende keer de chauffeur kunnen laten zien waar we heen willen.
Omdat de warmte buiten bewegen moeilijk maakt, zijn we blij dat we in ons appartementencomplex een fitnessruimte en twee zwembaden hebben, één openlucht en de ander overdekt. Daar mogen we onbeperkt gebruik van maken. In het weekend krioelt het er van de Chinese kindertjes die overal aan en in mogen komen, maar door de week is het er heerlijk rustig.
In het weekend trotseren we, gewapend met een paraplu, de hitte en gaan Taco en ik op stap. We nemen de metro naar steeds een ander deel van de stad en ik laat Taco alle nieuwe plekjes zien die ik intussen heb ontdekt. We drinken koffie bij Starbucks, spelen voetbadminton met de Chinezen in het park, slenteren langs de Parelrivier, verwonderen ons over de enorme drukte overal en de veelheid aan winkeltjes die allemaal hetzelfde verkopen en duiken daarna de metro of een café in als we weer even af moeten koelen. We spreken ook vaak af met Gep en Marijke en gaan dan iets drinken bij Paddy Field, een Ierse pub, en daarna op zoek naar een restaurant. We hebben er intussen al heel wat uitgeprobeerd: Chinees, Boeddhistisch, Taiwanees, Maleis, Japans, Indisch, Italiaans en ja, ik zal het toch maar bekennen, Amerikaans: McDonald’s.
Reacties
Reacties
Nou, lieve Lia en Taco
Op dit verhaal zat ik dus te wachten.
Klinkt allemaal goed, spannend en hartveroverend (Lam).
Fijn dat jullie het naar je zin hebt en veel nieuwe dingen zien en meemaken.
Heel veel liefs
Hoi Greet,
deze was inderdaad op verzoek.
Liefs
Ben ook benieuwd naar "typisch Chinees". (eet-)gewoonten die ons raar overkomen.
Leuk hoor deze verhalen. More! More!
Groetjes uit eveneens (maar niet zó) bloedheet Madrid
Leuk verhaal. En in 1 klap veel van de vragen uit mijn e-mail beantwoord.
Jammer van die hitte. Wordt dat de komende tijd minder? Of is het nooit winter in Guangzhou?
Smaken de hambulgels bij McDonalds hetzelfde als hier?
Leuke verhalen, ik kijk steeds weer uit naar de volgende!
Wat een leuke verhalen allemaal, geniet er elke keer van om het te lezen. Xx
Coby en ik genieten erg van jullie belevenissen.
Hebben jullie al een beetje meer inzicht in die "een kind policy"van de Chinese overheid?
Hoe werkt dat eigenlijk? Is het waar dat meisjes worden geaborteerd?
Misschien kom je er pas echt achter wanneer jullie het Chinees wat meer gaan beheersen,zodat je met de locals kunt communiceren.
Taco,hoe bevalt de baan je eigenlijk?
Groeten uit Losse
Dick
De een kind politiek bestaat nog wel maar wordt niet meer met boetes of straf afgedwongen. Ik heb begrepen dat het hebben van 1 kind al behoorlijk duur is. Voor scholen moet betaald worden, er is geen collectieve ziektekostenverzekering zoals bij ons en beide ouders moeten hier full time werken. Dus zullen veel mensen het uit zichzelf bij 1 kind houden. De jonge ouders zoeken elkaar in het weekend op om de kinderen met elkaar te laten spelen en ze gaan massaal naar creche en school. Dus hebben ze genoeg contact met andere kinderen. Ik heb begrepen dat je voor een 2e kind echt alles zelf moet betalen. Het aborteren van meisjes is een probleem, naar ik begrepen heb vooral op het platte land. Dit jaar heeft de overheid verboden om via een scan het geslacht van een foetus te bepalen, om dit misbruik in te dammen. Uiteraard mag het wel als er medische noodzaak voor is. Overigens denk ik dat de Chinese overheid er goed aan gedaan heeft dit beleid zo´n 30 jaar geleden in te voeren. Hadden ze dit niet gedaan, dan zou dit land er waarschijnlijk slecht aan toe zijn! Ik denk dat de overgrote meerderheid van de Chinezen dit beleid steunt.
Top al die verhalen, ik krijg hierdoor steeds meer zin om het allemaal met eigen ogen to komen aanschouwen. Leuk dat Mr Lam weer terug is.
Begin volgende week heb ik weer avonddienst, dan kunnen we weer "skypen".
Arjan
ik geniet van jullie verhalen, het is ook allemaal heel beeldend weergegeven! Je voelt als het ware de hitte zoals je het beschrijft! Ik schrijf je binnenkort een uitgebreide mail, we zitten nu op vakantie in Bolgna, ook warm maar niet zo en vertrekken nog naar de Adriatische kust.
Heel veel liefs en ik hoop nog een keer op een Hongkongvluchtje!!
Hoi Lia, is het inmiddels niet vreselijk vermoeiend, buiten de hitte om, om je verstaanbaar te moeten maken alles uitzoeken en al het vreemde om je heen?
Op de foto zien jullie er nog goed uit maar doe wel rustig aan hé
En met al die hitte zal je ook niet echt aan je conditie kunnen werken( ja ja daar maak ik me zorgen om!!!!!!!!!!!!)
In ieder geval amuseer je
Groetjes Thea
Hi Taco en Lia,
Even googlen en ik vond jullie weblog. Fantastisch om op afstand mee te 'leven' met jullie ervaringen en verhalen. Ik denk dat we (moet Marjan nog zien te porren) jullie tzt wel eens komen opzoeken, als dat uitkomt. Echte doorzetters om Chinese les te volgen, goed zeg! Smaakt het bier daar goed, Taco?
Ik ga nu regelmatig lezen wat jullie beleven en zal nu en dan eens terugmailen. Skypen is ook leuk! Sterkte in de warmte en groetjes uit 't Gooi!
Zondag... de kleinkinderen slapen boven, Linda en Wouter gaan in de schuur muizen vangen, Marja naar AH, ook ik effe tijd alle berichten uit China te lezen..... Zoals anderen ook al melden, toch enige indruk van hoe dat daar gaat. Echt een avontuur hoor, maar jullie pakken het goed aan. Lia, zal ik je aanmelden bij AD of Alphen CC? Wens jullie vele mooie verhalen als afspiegeling dat het goed met jullie gaat. Groetjes uit Holland. Leo
Lieve allebei,
Heerlijk zo'n verhaal van alledag. Dat wil je als thuisblijver echt weten. Dank je wel!
Voor ons geldt dat we vannacht op vakantie gaan naar zuid Frankrijk met onze nieuwe caravan! Niet zo spectaculair, maar wel leuk! Onze Veerle gaat een week mee op en neer vliegen met mijn zus, want de introductie van de hbov begint de 24ste. Ze is helaas uitgloot voor geneeskunde. Balen, maar hopelijk bevalt dit jaar de hbov (verpleegkunde ) ook. Heel veel plezier met jullie leven daar en tot na de vakantie. Dikke kus,Marianne
Hey ,
wat een leuk verhaal ?.
Het was zeker allemaal wennen aanvankelijk.
Ik wens je verder veel suc6 in china
Groetjes, Hamid
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}